Mihemed Hesko
Te bostek þînî, damin,
Min gazek þahî, jê girt
Te mistek axîn da min,
Min hembêzek xweþî, jê girt
Te tûrek kul û derd, diyarî min kir
Min barek hêvî û xwezî, jê girt
Te sêwîtî bi ser min de hilweþand,
Min bavîtiya gurzke hêvî û armanc kir
Te, ez bi striyên jînê birînkirim,
Min jê, qefdek sorgul diyarî dîlberê kir!?