Diçim diçim

Ji we dur dikevim

Welat bi welat di gerim

Ji bo Parîk nan û av

Herem bi herem di gerim

Li welatên roj ava û derya yên reþ

Carna em di kevin nava deryayên tarî
Mîna jiyana ku  li serê me buye tênî û

Carna jî bi rojê re diçim ava û winda dibim

Di Asîmanên rojava de

Di kevim bin deþtek ewrên reþ û

Tem qurpandin

Di goçberiya xopande!!!

Ez qet naxwazim ku bihar be û paþê jî havîn

Ji bo ku ev herdû demsal xwe xistine yek û

Li dora me civîyane navên xwe dane me

Ma tu nabîne navê me bûye

‘Karkerên demsalê’

Carna ji bo ku ez kurdim

Ez tem sucdarkirin û kuþtin

Carna ji bi nasnameya xwe 

Nikarim têkevim welatê deryayên reþ

Carna ji termê min li kolana dimine û

Dibêjin we miriyê me aciz bikin me naxin goristanên xwe

Carna ji… Carna ji…!!!

Heya ku tu bejê nebaþiyên xwe li me xistine bela

Me ji rastiya me durdixin

Bi destên me me bi hev didin kuþtin

Em ji  heval û hogiran qutkirin!!!

Erê dayê û bavo

Ez nizanim û nikarim bêjim çi û ne çi

Va dîsa bihar tê

Pêre jî demsalên ku em dibin rêwî tên

Em ê dîsa ji hev veqetin

Em bêriya hev bikin

Heya çend mehan em ji hev dur bijîn

Cûyîn heyê  lê veger nîn e

Dayê Bavo veger nîn e veger…!!!

Lê ger ez nevegeriyam herin

Pirsa min ji sê herêma bikin

Yek ‘ Deryaya reþ’ do‘welatê rojava’

Sê ‘bahra sipî’

Ji zevî, werz, çiya, re û derya bi pirsin

Hûnê  ji wan agahiya min bigrin û

Piras min ji wan bikin
Li wan dera pir bi navê min hene

Navê wan ji mîna navê min

‘ Karkerên Demsalê  ye.  DAYÊ BAVO…