Sitêrek ji asîmanê Helbesta kurdî rijiya
Dîrok: ÇáËáÇËÇÁ 19 íæäíæ 2007
Mijar: gotar



 Luqman Silêman
Hevind@nefel.com

Bêgoman çi tiþtê ku dest pêk jêre hebê wê dawî jî jêre hebê ji lewma jî wek go insan tê jiyanê wê ji jiyanê jî barbikê lê tiþtê balkêþ ewe ku mirov li ser bi sekinê di jiyana wî kesî de? Ka gelo ev mirovê ji nav me bar kir çi bi þûn xwe de hiþt yan çi di jiyana xwe de pêþ kêþî miletê xwe kir, ev ya giringe û ya ku mirov li ser wê bi sekinê.


Bi rsatî min Seydayê Keleþ ji demakî ne dirêj ve naskir û ez di karim bêjim ku min di vê dema ne di rêj de di karîbû ez wî nas bikim wek mirovekî dil êþê pirsa kurdî û nexasim zimanê kurdî, ji lewma bi wê xitiyariya wî ve mirov jêre bi gote Seyda çar xortê kurd li bajarê Hesekê hene û di xwazin tu wa fêrî zimanê kurdî bikê, wê Seydayê me berê xwe bi da bajarê Hesekê bê dilekî xilo pilo na bûn westa bûn bir çîbûn li cem Seyda nebû.
 Raste Seydayê Keleþ di nav sala de çûbû lê dilê wî yê xortabû ji aliyê kar û xebatê ve di ber gelê xwe de tucarî min nedî Seyda xwe ji ber kar û xebatê da alî û ne di go: ez westiya me yan ez ne xweþim, û va xortê can sivik hene ber bi kar rabin, dema  ku ew li ser textê koçbar kirnê bû ez çûme ser dana wî Seyda di go ez ne ne xweþim û tu derê min na êþin lê ji min re gotine xwe çend roja rehet bike, ezê sê çar roja li mal bi mînim û ezê der  kevim ji ber ku di dilê wî de hebû ku ew rabê wek carikê cara li nava kolnê bajarê Qamiþlo kar û xebatê bikê lê mixabin ji yanê nema rê dayê û bi koç barkirina Seydayê Keleþ sitêrek ji asîmanê helbesta kurdî bar kir.
Birastî Seydayê Keleþ yek ji wan kesê go tiþtê jê hat da miletê xwe û tiþtek bi þûnde neda.
Min û Seyda yê Keleþ salekî bi hevre kar kir di komîta fêrbûna zimanê kurdî de û min dî çawe helbestvanê kal di xwazê xebatê di ber ziman û tore û çîrok û çvanok û hebesta kurdî de bikê.
Mirovek wek Seydayê Keleþ di xortaniya xwe de da û di kaliya xwe de jî da û bawerim Seyda dih dowaz de pirtûk dane pirtûk xana kurdî û bi sedê korsê ziman vekir ne ji xort û keçê kurd re, Seyda wek helbestvan di jiyana xwe de pir zehmetî kiþand wek Seydayê Cegerxwîn û Seyda yê Tîrêj û Mele Hsen Hiþiya û yên berî xwe û li gelek gund û bajarê kurda jî gera, mebesta wî ew bû ku zimanê kurdî pêþde herê û nifþê nû ji xort û keça fêrî zimanê xwe bi bin.
Herdem Seyda di go heger dil hebê wê hertiþt hebê, ji lewma temenê Seyda gihabû heftê û heft sala lê dilê wî hîn wek yê xortê çar de salîbû.
Mixabin wek go Seyda da miletê xwe miletê wî neda wî ne di ne xweþiya wî de û ne di koç bar kirina wî de çi li ber mala wî û çi ji mizgeftê ta bi ser goristanê. birastî yekê weka Seydayê Keleþ  gerek bo bi hezara ji miletê kurd bi giyanê wî re meþîban ta bi ser gora wî.!?







Cihê ev nûçe jê hatiye: Welatê me
http://www.welateme.net/kurdi

Ji bo vê nûçeyê navnîþan:
http://www.welateme.net/kurdi/modules.php?name=News&file=article&sid=542