Agirê Sînema Amûdê. Nivîskar Mela Ehmedê Namî
Dîrok: ÇáÃËäíä 12 äæÝãÈÑ 2018
Mijar: Nûçe



Roja 13.11.1960
Namî dibêje: Hin bi hin pêtên agir dijwar û bilindtir dibûn, rengê þîpa aþ di derî, kulek û penceran re tavêtin. Kesî nema dikarî bû nêzîk bibe, yên dihatin, didîtin ko agir bi vî rengî ye, naçar disekinîn, mîna Zerdeþtiyan li dor agir diçûn û dihatin û didîtin bê çawa pêlên agirê sor û þîn bîst e bîst, çil e çil xortên ciwan di kûrangiha sînemê de didan ber sînga xwe.
Weke rifdek gurên kanûnan birçî, bikeve koza berxan ya bê þivan û bê xwedî. Ji wan hin diketin û hin radibûn û hin radibûn û dîsa diketin. Bi yek dengî digotin:


Yadê... Yabo... Hawar e... Ez þewitîm, ez peritîm.
Bi vî rengî qêrîn û hawara wan, di nav pêl û pêtên agir de bi rengekî mûsîqî awaz û deng dida.
Lê yadê û yabo, xwîþk û bira, metik û xaltîk, ap û xal, pismam û dotmam ji wan dûr bûn û dengê wê mûsîqa bi þewat ne dikirin.
Metelok dibêje: Xwediyê talanê dengê hawarê nak e.
Mela Ehmedê Namî.  Qamiþlo
Ji pirtûka Agirê Sînema Amûdê rûpel, 31







Cihê ev nûçe jê hatiye: Welatê me
http://www.welateme.net/kurdi

Ji bo vê nûçeyê navnîþan:
http://www.welateme.net/kurdi/modules.php?name=News&file=article&sid=4888