Wa Baþûr
Dîrok: ÇáÎãíÓ 05 íæáíæ 2018
Mijar: Nûçe



Niyalaw Hesen Eyol
werger ji erebî bo kurdî, li nig pêþgotinê: BrahîmMehmûd

Berî demeke kurt min helbestek Niyalaw ku jinek ji baûrê Sûdane wergeran erebî, û bi rastî dema min ev helbest xwendiye, di malpera " Entolojiya "de wek cara dî, ez gellek dilþad bûm, ku bi zelaliya dengê hevokên wê, pêldayîna wêneyên wê, firehya nêrîna wê, dagirtbûna bi welatê wê…Ev hemî rê li ber hezkirinek teybet diveke ku mirov xwe pê re kar bike û xwe berde derya helbesta wê, ku " Baþûr: Cinûb " dibe welatê çi mirov li cîhanê.


Dimîne tiþtek pêwîst li virê, ew e jî dibe ku ez rastî gotin in hemahîngtir nehatime, di peyvnan de, di derbirînan de, ez bi ser neketime, tevî wiha, hestiyam ku rûniyek bi hiner Niyalaw û helbesta wê li xwe digre. Min Heybera kurdî bi navkirî, paþî ya resen daku hezkirinek guncawtir van pêwendiyan hembêz bike.


" wa xaka teptepa paskên ku bi min re bi seranserî rûbarên Koþ re "

Wa hêza hestbûna nîvqadbir
Çiko ez ji tuxmê yên rizgarbûne ji borî de,  
Û tucar nayê peçan  di dapêçana jibîkrinê re
Ez ji celebekî me ku dwê ziriçê navbera herdû kezeban wergirtiyê
Û çavê birçîbûna çirûskdayî,
Û giyanên hestî pelixandî!
Êz ê  di te de li roka mendehoþ bigerim!

Wa baþûr
Wa gotinek sergirtî di zincîbûna giyanên me de
Wa giyayên Nîlê me yê spî
Û qeyikên nêçîriya reþ
Wa qupa " Elematong "
Wa steyirka zincî
Di baskên asîman de,
Û melyonên salan ji çîrokên dapîra min  yên efsane !
Wa Baþûr
Birîna tûj di tixûpên sihra te de
Dilê min diêþîne
Û ev barûd bihna bexçeyên Ananas ditirikîne,
Û darên Mihoqinî birîn dike!

Çiko ez tovên malzaroka xwe diavêjim
Ser bahoz, ser kulîlkên daran
Ser daristan, ser metirsiyanana,
Bi lêgeriyana roka teyî sotandî
Û bi wan terk di pêlên Nîl de dêne dagirtin
Bayê germ ji xakê dirajê yê
Stranek ji daran re diziye
Daku zaroknan þînbide wek balindê fînîq
Û ji nû ve dimirin û divegerin,
Þer çavên diêþîne
Wa xaka balindên rengþîn, wê kînga jiyan di te de bi serkeve!





نيالاو حسن أيول – ياجنوب" قصيدة" الترجمة إلى الكردية، مع التقديم: ابراهيم محمود


“يا أرض حفيف الأجنحة التي في عبر أنهار كوش”

يا قوة عاطفة خط الاستواء!
لأنني أنتمي إلى الناجين من الماضي؛
ولن ينطوي في طي النسيان أبدا؛
أنتمي الى جيل ورث دخان الرصاص بين الرئتين؛
وعين الجوع المتوهجة،
والأرواح المهمشة الحطام ؛
والعظام الطويلة الباردة!
سأظل أبحث فيك عن الشمس المذهلة!

يا جنوب
يا كلمة مختومة في زنوجة أرواحنا.
يا أعشاب نيلنا الأبيض.
وقوارب الصيد السوداء .
ياصوت الغابات العميقة
يا قمة “الأماتونغ”
يا نجمة زنجية
في أجنحة السماء،
وملايين السنين من حكايات الجدة الخرافية!

يا جنوب
الجرح الحاد في حدود سحرك
يؤلم قلبي!
وهذا البارود يشرخ رائحة بساتين الأناناس،
ويجرح أشجار المهوقني
ويؤلم قلبي!
لأنني أنثر بذور رحمي
فوق الريح ،فوق زهور الأشجار
فوق الغابات، فوق المخاوف،
على مدار شمسك الحارقة
وتمتلئ بها الشقوق في أمواج النيل
يحملها الهواء الدافئ من الأرض
أغنية سرقتها لأشجار
لتنبت أطفالا كطائر الفينق
ويموتون ويرجعون من جديد،
الحرب تؤذي عيني
متي تنتصر فيك الحياة يا أرض الطيور الزرقاء!
 " عن موقع الأنطولوجيا "







Cihê ev nûçe jê hatiye: Welatê me
http://www.welateme.net/kurdi

Ji bo vê nûçeyê navnîþan:
http://www.welateme.net/kurdi/modules.php?name=News&file=article&sid=4831