Konê Reþ
Ezbenî! Bîranîn ji serketinan xweþtir û zindîtirin. Serketin kêlîkeke û derabs dibe, lê bîranîn her dem û gav bi mirov re dijîn û pêre zindî dimînin.. Erê ezbenî, tiþtên xweþ temen kurtin û tevî ku her tiþt bi demê re tê guhertin lê xewnên kevin her xweþ dimînin.
Belê ezbenî! Bela zarok û neviyên me sosretmayî bimînin! Erê sosretmayî bimînin, dema ku nivîsên me yên îro bixwînin û nas bikin ku, dew ne birayê mast e, birayê avê ye! Hingê wê sosretmayî bimînin..
Ezbenî! Nîtþe, feylesofê Elmanî bingehê felsefeya xwe li ser du hîmenên ku di hundirê mirov de diçin û tên ava kiriye. Yek jê, belû û eþkere ye, ya din nepen û veþartî ye.. Di baweriya min de Orhan Pamuk jî di nivîsên xwe de li gor felsefeya Nitþe liviya ye, ta ku wî xelata Nobel wergirtiye. Ew di hundirê qehremanên romanên xwe de, li wan tiþtên veþartî gerya ye.. Tiþtên diyar her kes bi wan zan e, lê ez heyranî wî mirovî bim yê ku karibe wan tiþtên ne diyar, bi hunereke ciwan û bawerî diyar bike..
Konê Reþ, Qamiþlo, 17.11.014
