Rewþenbîrî
Dîrok: ÇáËáÇËÇÁ 27 ÃÛÓØÓ 2013
Mijar: Nûçe


 
M.Mihemed xêr Bengo


Rewþenbîrî peyveke mezine bi wateya xwe. Rewþenbîrî
Ronahî , zanîn , çaksazî , guhertin, paqijî û pêþketin. Rewþenbîr mirovekî  Ku tiþtekî li ser her tiþtî dizane û her tiþtî li ser tiþtekî dizane.
Rewþenbîr ew kesê ku qorzîkên tarî di civaka xwe de ronî dike û eweyê ku tiliya xwe , bê tirs û fedî , datîne ser birînê û doza çare seriyê jêre dike .


 lê tevî wilo jî gereke neyê ji bîr kirin ku di dîroka gelan tevan de hatiye gotin ku ji hêleke dî ve rewþenbîr kesekî xwezane û pir nimûne di dîrokê de , ji vî rengî , derbas bûne .
Kesin kurtêlxurin ku her dem peyetî kirine , ji wan helbestvanê ku karê wan pesnê mîr û paþan bû ta roja îro ku bûne pesin darê serok û diktatoran ji bo bercewendiyn xwe yên kesayetî.
Ez pir xemgînim dema ez wilo di bêjim, lê mixabin ev rastiyeke divê nemîne nixumandî . bi sedan nivîsandinên van kesan di rûpelên qirêj di raghandinê de tên weþandin bi navê wêje , helbest û gotaran , lê di naveroka wan de koletiya desthilatdaran eþkereye .
Kurtêlxurin , di her war û her qonaxên de kewên xwe difirînin . ezitya û koletiya wan firê ji kewên wan re li her deverê dibîne û li ser dilopên xwîna pakrewanan di çêrîne .
Zingara mejiyê xwe radixin û bi karanîna çavên wan tenê ji bo dîtina serê pozê wane. Leþkerên tariyê ne , di ahengan de, li paþ mikrofonan , dengê wan bilinde di pesindan û koletiyêde . devê wan digihê paþ stiwê wan gava ji wanre dibê jin « mamoste , fermo gotinekê bê je » lê rojên xebat û mêraniyê nexweþin , zikêþîne , mirîne . bedewin porþehkirî , cilpak û dev li kenin li ser maseyên kurtêlan .
Simbola wan guhertina her tiþtî ye le tu carî na ramin di guhertina xwe de û « tirs........ rovî ye» rastî tale .






Cihê ev nûçe jê hatiye: Welatê me
http://www.welateme.net/kurdi

Ji bo vê nûçeyê navnîþan:
http://www.welateme.net/kurdi/modules.php?name=News&file=article&sid=3383