Xelîl kalo
Bi rastî em gelekî þanazbûn û bextewarbûn dema ku xortên me li kolanên qamiþlo û li bajar û bajarokên dîtir tevlî xebata þoreþea gelê sûrî bûn weke hevwelatî bi nasnama kurdî heta ji vê bizava pîroz bê par nemênin û weke tê xwestin û wê kurd ber bi qûnaxeke nû jen ve biçin. Lê roj li pey rojê .biwêr li pey biwêrê .pîlan li pey pîlanê , me dît ku va qirdik ketine þûna çalakvanan û dinya ber bipaþve hat zivrandin weke em kurd ne ketin þoreþê de.
Carcaran mirov ji xwe pirsdikê gelo þoreþ hate nav me kurdan yan na..? çima em berepaþ vegeriyn û dîse kevin destê xwe danî ser keda xortan û bi zava gelêrî...? cima qirdikên siyasetê hemo cih vegirtin . ma gelo kî li piþta wan bû ..? bersiva van pirsan ne gelekî dijware dema ku mirov bi çavên kurdwarî bê layane li temamê rewþa tevgera siyasî û rewþenbîbrî û civakî meyzekê û bi nirixênê û rexne bike bê metirsî. wê mirov bigihêje encamên baþ , ku sedema herî sereke û bingihên ewe ku heta niha gelek qirdikên þoreþê cêbûn û xwe kirne þorerþvanê bê þoreþ û derdorê xwe heta niha dixapînin .
15.8.2012
xkalo58@gmail.com
