Dildarê Mîdî
Pîkaso:
Hevalê delal
dostê aþtî xwaz
mirovê mirovan
evîndarê evînê
aþiqê jinê
ka were ,were
were bibînê
ka ev çi jine
ev çi mirovin
çi reng mirovin
ev çi cîhane
ev çi dûmane
mij û morane
ev çi lîstikin
ben û ristikin
me hembêz dikin
ka were cem min
ji tere mêjim
ji min netirse
Ez ne xwîn rêjim
Carkê wer
dîsa vegere
te nafroþim
bi komê pera
ne Ewropîme………..
nE asyewîme………..
nE EfrîQîme………..
nE Emrîkîme………..
ne wek kesîme……?
Wek tu devera……?
Dê were canim
Ez bi heyranim
Ez bi bêjim
Vekim birêjim
Di zanim ji min tu fedîkarî
Bê dest hilatî bê kêr û çarî
Tenê ji te hat kevoka aþtî
Li gelên cîhan te kir diyarî
Kevoka sipî kete cîhanê
Di nav Qirêj mij û moranê
Kuliyêberfe tavê didanê
Hezar mixabin kesî nasnekir
Ta xwediyê wê derî venkir
Pêre ne kenî xwe pê çênekir
Cave xwe Girtin
اi dil kevirin
Ji hevre Gotin
Dilê xwe sotin
Ava riwê xwe
Wan di Qetandin
Li Bazara re
Erzan firotin
Belê di Gotin
Ev weþak çûke
Gelek bi çûke
Bi xemla bike
Basik þikandin
Kete hêwanê
Li vê meydanê
Kû çi kû Gûra
krî berdanê
Ji nav lepên hev
Xwe di revandin
Ew devê bi xwîn
Tevde çirandin
Min bi tena xwe
Hêsir barandin
Hêsirê xwînê
Ji kerb û kînê
Min di palandin
Gurzikê derdan
Ji deþta xeman
Min di civandin
Li Gora aþtiyê
Li ber kêla ex
Min kom di kirin
Min di reþandin
Min di reandin
