Ciwan nebî
ciwannebi@hotmail.com Min tu dîtî
û tiliyên te þor
di nav destên wê de
tebaxeke pêketîbûn
toza bendewariya
wa nerînên zuha
di çavên te de xuya bû
e r ê
min tu dîtî
û hînde ew kêlîkên demûþgirtî
di biyanbana rojên te de diherikîn
ezmanên te
nizim dibûn
gotin bi te re ne dibû
ne tenê
mane sîka te tev
ne weke te bû
û porê te yê westiyayî
jehiriya armancên te dibirî
yaw
birastî
evînî
pêxembereke ha!
tu ê stêran vemirênî !
tu ê heyvê
di þeva sersalê de
diyarî
wê
bikî !
tu ê çi bikî
û çi nekî
wilo te bi tayek xewn
kiras
û
xiftanekî
kurmancî
ji pêþe rojê re didirût
lê te nizanîbû ku pêþe roj
bi çakûçê (kawa) ve girêdayîye
min tu dîtî
û kolanên tazî
tu ji min ne parastin
li bîra min tê
çawa destên te
bi dara porê wê ve
hildikiþiyan
hingê
bîranînên min
yên pîr û razayî
weke ku tu ji niþkave
qîrekê
li wan kî
veciniqîn
û sîka min
ew sîka dal serxweþket
tu bi xwedê kî
te çawa ji newqa wê demê
rextên tije tirs qetandin ?!
yan tu çawa
bi lingên xwe vegeriyayî ?!
ê min dema tirî
li ser lêvên min
þîndihat
min
rêya
malê
nasnedikir .
