Ti rê û rêbaz çêtir nînin ji me re ku em li ser bi meşin, ji bilî zanîn û zanyarî yê pêve, ew rê tenê wê me bighînê ser bilindî û pêşketinê.
tiştek cihê zanebûn û zanyarî yê nagerê … eger ne zanebûn bê paşeroj ji kesî re nîne .
Zanebûn wek hingive dermanê hemî derda ye, wilama hemî pirsa ye, kilîta hemî derya ye, tilisma hemî girêka ye. çi girêka asê hebê bi zanebûnê divebê, çi pirsa zor û zehmet hebê kes nikaribê wilama wê bidê wilam li cem zanebûn û zanyariyê ye .
Ew kesê dighê şewq, ronahî û rewşena zanîn û zanyarî yê bi fikir û raman û tevgera xwe dighê havîngiha jiyanê, gelek şadiyê û kêfxweşiyê li ber wê şewq û tavê dibînê …?
yê dimînê di tariya nezaniyê de heta ku hezar roj li wan derkevin û bikin rehnik û ronahî ti mifayê jê nabînin ne ku bi şewq û şemala zanîn û zanyarî yê bê ……?
Zanîn û zanyarî ne hema di pertûkekê dene yan di zimanekî dene… zanîn û zanyarî ji hemî kaniyên ku di jiyanê de heyî dizin û çi kanîke zanebûnê heyî di vê cîhanê de berjewendiyek însanan tê de heye, lazime doz û daxwaza me herdem zanebûn û zanyarî bê …? Insan rêberê zanebûnê ye,divê herdem em li zilamê zana bigerin,bi rêberiya wî em xwe bi zanîn û zanyariyê ve bigihînin...?
Insan kenceke ji nehîniyê, zanîn û zanyariyê dagirtiye û xilas nabê her wext tiştek li cem der dikevê ku berê te nizanîbû .
Zanîn û zanyarî ne parçekî tenê ye ku yakî tenê zanibê… ?
Zanîn û zanyarî bela welaye her însanek hinek li cem heye, şer ji cem hineka tê, lê xêr jî ji cem hinekên dî tê. dergihê vekirî çêtire ji dergihên girtî ( behsî xeberê ) ti fêrî zimanekî bûyî tê hinek zanîn jê bigrê, ti herê welatekî yan te pertûkek xwend yan te li şanogeriyekê temaşa kir, yan ti çûyî tarekê ji tarên bajêr yan te dehbekî xerîb dît yan ti fêrî ajotina tirimbêlê bûyî yan ajotina balefirê bûyî yan ya şemendefirê bûyî yan ya gemî yê bûyî tê heryek jiwan hinek zanîn û zanyarî jê bibînê û jê werbigire…?
Çi însanê demek têr û fereh jê re werê ku zanyariyê li dora xwe nasbikê di jiyanê de mifa ke mezine ...?
Ne ku erke û berpirsyariye li ser însên her tiştî zanibê,bes divê însan têkoşîna xwe bikê ku ji her zanistek û zanyarîkê hinekî jê zanibê,evê ku îro zanin çawe zaroka xwe ji sermayê, ji lewtandinê, ji çûn û hatinê, ji dan û standinê li ser rêka rast û durist zane û perwerde bikin, ewê wê zaroka xwe ji gelek nexweşî û zehmetiyan dûrbikin. Ne ku ev tenê jî wan fêrî avjeniyê bikin û wan fêrî wîjeyî û hunermendiyê bikin mifake mezine di rêbaza welat û miletê xwe de û di rêka zanîn û zanyarî yê de û herweha di biwara saxlemî û pêşketinê de .
Mihemed Emînê Derwêş 
