Brahîm MehmûdRojên te yên tên
Ji mêj ve bi wan re dijiyam
Seyên te pirbûne
Riyên te har û dîn bûne
Steyrikên te di xewre çûne
Þeva reþ bi te mest bûye
De ka ezê çawa dilê xwe bighînim sînorên hezkirina te gula rûxandî
Ser destên te tav û birosk nema xwedî dibin
Li bin piyên te kanî nema xewna dibînin
Di roniya çavên te de zimanê navê te kitim bûye
Destên min nema dikarin xewnên te bixwînin
Daku ez bi firê bikivim
Û nekevim
Gula temara mininê
Dilê min ji destnimêj ketiyê
Çiko hinasa te biyanî bûye
Zimanê min ji terezû ketiye
Çiko laþê te ji gotinên bav û bapîran ziwa ketiye
Û ez jî navek bê adrês mame
