Sereke | Beşê Erebî | Beşê Çandî | Gotarekî Rêke | Erşîv

Sereke

Ger



 

 
 

Gotar: Pêşeka mijarê (2)

 


Mihemedê Seyid Husên

    Herwiha ezê çend dîmenên hestiyar ji kevçika dilê evîndar, raguhêzim ber destê lawên tuxmê xwe xwendevanê xoşewîst, û ji xaweriya pêştîpên navê welat (Kurdistan) helbesta xwe ji dezî û avdeyên nexşeya xoşewîst cîgehê zayîna xwe bihûnim.
    Xweş bawerim ku mirov bi evînê re dikare sînga xwe bide kelemên asê, ba û bahozên xurt, pêlên derya hêç, gerdûnê bi giştî geşbîntir wergerîne, behremendiya jiyanê bike buhareke rengîn, mehederî û mehrîvaniya mirovaniyê bike lêborana xweşbextiyê,


çend xulekên evînê sezane ku mirov jiyanê buhatir binirxînî, dibe ku derya û gever bê binî bin, lê qet çênabe ku mirov bê armanc, arezû û evîn bin, tanî bi canewir, tarawgehên berfireh û asoyên vala bi heyv û stêrkan re evînê dikin, îcarê jiyana ku mirov bo gireft û kêşe, bo diva û hemî hûrpîşên pirojeyên evînê neazire, reha nehêjaye ku mirov lê bimînî mêvan, çêbûye ku carekê yekî serê xwe ji bo hêzdariya mal xûzkiriye, lê qet çênebûye ku bîrdozên evînê serê xwe ji kesî re biçimînin, ku ne bi akama evînê bana, çûk li ber tavsorka rojava venedigeriyane lûsên xwe, zaroka bişîr li sîng û berê diya xwe pelendar nedibû, yasemînê bi xunavê re ahenga kenyanê li dar nedixist, ji yadîgarên dîrokê evsane çênedibûn û jîndarî nedigiha giyanê pêşbîniyan, me jî destaneya Mem û Zînê, Ferhad û Şêrînê sedbare nedixwend, mirin û jiyanê hevdû gerden nedikirin, çendên caran û salan em li ser bêganeya zarokên xwe, di sirgûn, mişextî û penaberiyê de giriyane, berxika eware ji keriyê pez tenha tîna maka xwe nasdikî, çima Xwedê nenasên ku em Kurd ji evînê kêmpare kirine, akincîyên welêt hogirî himêza evînê nebûne, loma ji nûve pûçpelên salên payîza temen rewa dibin, mîna êşnasekî dilsoz hemî kul û derdên bê çare ji ezmûneya dîroka dirêj derman dikî.
    Evîn di bîr û baweriyên min de jiyan bi serê xwe ye, ango rêbiwarî jiyanê herwe geşedariyê diweşîne, şêye ku rewan di kevir de bilivîne, ku ne bi saya evînê be mirov nikare pêşbîniyên mandê ciwantir raçavî cîhaniyan bikî, ku nivîser ji dil û can hez nekî, tucar behremendiya afirandinê lê nabanî, pênûsa wî nikare rûpelê sipî ramûsî, nikare wateya peyvê çaksaztir biderbirînî, eger ku seqayên qad û asîmanan bi kîmawiya kînê lewitî bin, tucar teyrê baz nikare li asoyên berfireh teqla fira xwe sînor bikî, nahêlin tekoşer ji lehenda şêran tîrdûmana çirayê bi birûskên çiraxan biguherin, xwe aram raspêrin tenahiya çiyarêzan, ku em nehêlin zimanê rewanbêje rola evindarê dilsoz, bo yekgirtina rewşenbîr û siyasî rêwefermî bileyize, bi rêkupêk zîvarên perçebûnê pîne li dûv pîne li ser binaxa evînî bidirû û gêçirme bikî, zexeliya biyanî ji zeviyên dijheviya navxweyî yên kaleşûv paşax bikî, ziyanok û zêdekarên mîna Beko Ewanan, nehedana keysebaz û xwe-eranfiroşên derûnlawaz û kurtêlxuran ji hêmanên wan ve rêşbikin, tovê rêleç, çewtebîr û lewçeyan, devlok û dexsokên noker, gelac û tewşedînan biqelînin, ku mirov rê nede xameyar, wêjedost û ronakbîr, ku hemî kêşegirên namedar çekdariya pênûsê nekin, ku bo rêkeftin-nameyekê hevbendî û peymanan girênedin, ku herdû hêzên pêşewa li gel nifşên nûhatî rêveberiya giştî rêbaz nekin, êdî binemayên bîrlêkirina xweşxaneyan, ku li ser lengerên evînê ava nebin, wê çawa pêşinyara nûguherînên qûnaxê bidest ve bînin, pêk ve jî dê çawa destegavên pêşeng bo yekgirtinê biçesipînin….zorsipas.

Qamişlo zivistana 2010 an

 
Gotar Nerîne Xwediyê Xwene
 

Puanên Nûçeyê

Asta Dengan: 5
Bi Tevahî Deng: 1


Ji kerema xwe re kurtedemeke xwe bide vê dengdanê:

Herî baş
Pir baş
Baş
Ne xirab
Xirab

Vebijark