Sereke | Beşê Erebî | Beşê Çandî | Gotarekî Rêke | Erşîv

Sereke

Ger



 

 
 

Helbest u pexşan: Hezkuj

 


Demhat Dêrikî
            1
Li  wê  dema  ku  ax  bi  buharê  şadibû û  çavê  min  bi te  ketin
Ev  dîmen  li  ser  bejna  te   dihate dubarekirin
Careke  din  pişkivîn  tovê  hezkirinê 
Careke  din padîşaha  evînê  dilê min  bi  hezkirina  xwe  guvaşt…
Ev  dîmen
Ev  dîtin çend  hêvî li  pêşerojê  siwar kirin
Ku  dara  dil  kirasê  kulilikan  bi  ser  bejna  xwe  de bîne
çend  cara  hêvî  dil  kir  destegul  û  pêşkêşî  hezkirina  te  kir  xanim.
çend   cara  dil  ji  singê  derket li  pey
Hêviyê
Hezkirinê
Evînê  bû  rêwiyekî  riya  dûr…


çend  cara…çend  cara  hêsirên   dilê  min  şopa  lingê  te  şilkir
û  di  nava  her  şopekê  de  guleke   hezkirinê   dipişkivî…
Nizanim   ew  ew  dîtin  ew  dîmen  derew  bûn…
Yan  ez  …ne  ez  bûm
çavê  min  payîz  kiribû  buhar.

            2
Li  wê  dema  ku  min  tu  dîtî 
û   ax  bi  ramûsanên  xunava  gulan  tîjkên  rojê  hembêz  dikir
Dilê  min  ber  bi  te  ve  herikî
Stûnên  konreş  yê  çend  salan  ku  şîn  vedabûn
Di  nava  min  de   dişkestin.
Êdî  xudawendên  xewnan   dibûn  mêhvanê  şevê  min
û  ji  her  xewneke  wan tu  bi  c ilê  bûkaniyê  dihatî  li  ser  wî  dilê
Ku  bo   te  bûyî  text   diraketî.
Erê  ya  ku  di  hişbuhara  min  de  bûyî  hêvî  te  di nava min de xwe  avakir
û  ez bûm  demhejmêr  min   lez  dida  demê da  ku avahiya hêviyê  ava  bikim.

            3
Lê  li  min  bibûre  hezkirin  li  evîna  geşpel  digeriyam 
Bûm  girtiyê  bêevînê.
Min  nizanî  hezkirin  ne  para wê  ye
û  evîn  di  ferhenga  wê  de  qedexeye.
Min  nizanî  ew  dilpayîze    awirên   wê  gulan  serjêdikin        
Di  çavê  wê  de davikên  payîzî  pelan  zer  dikin
Min  nizanî  kenê  ku  ji  lêvên  wê  yê  hingivîn dibare  buhar  kuje
Kulilikan  diçilmisînê
çeman diçikîne…
Bese   keça  hezkuj  çep  û  rast  bi  tîrên  te  yê  dilreş
Hêviyên  dilê  xwe  avadikin.
Ji  ber  ku  tu  nehezkirinî
û  tu  hezkirina  dilê  xwe  bi  şûrê  ezeziyê  ji  bajarê  evînê  jêdike dikuje diavêje.
Li  min bibûre   min  nizanî  tu  hezkujî.
û  li  warê  te  buhar  şîn  nayê  şîn  nayê…

-------------------

Bersivek bo te bi zimanê te di şeva baranî de

Baran  dibare  baran  heye…
şeve  û  tu  di  nava  şeva  şevê  de
şiyar…
şiyarî… baran  dibare
Dilop  dilop  ji  ewrên  mîna  çavê  te  reş
Kolanên  te  yê  xemgîn
Ku  li  benda  min  çavqurmîne
Kortikên  bîranînan  bi  keserên  xwe  dadigrin.
şeve  baran  heye…tu  şiyarî
Xew  û  xewnên  hevdîtineke  bendewar
Li  ber  pencereya  lêv  vekirî
Li  dûr  li wê  hatinê  temeşe  dike
Da  ku
Ez  û  tu  şev
Li  ber  dîwarê  ku  bûyî  şahidê  çend  ramûsanên   qedexekirî
Tabloyeke  din  ji  peyvên   şevê
Ji  sirûda  baranê
Ji  dengê  axê  û  axînê 
Ji  dengê  giriyê  hezkirinê 
Ku  bûyî  koçer  nîgar  bikin.

şeve 
Baran  dibare   baran  heye…
Va  ez  hatim
Li  ser  şopa  peyama  hestên  te  dimeşim
Ji bo  bangewaziya   xemên  te  ketim  rê.
Têm  dimeşim
Dimeşim  têm
Bi  dilekî  avis  ji  dîtina  te 
Bi  lêvên  pêketî  yê   ku  bi  hesreta  te  bûyîn  erdeke  şeqitî  têm.
Dimeşim
Ber  bi  teve  têm
Li  gel  şevê
Li  gel  dil
Li  gel  çav
Li  gel  xwe  û  xeyalên  te  têm.
Bi  navê  te 
Bi  ken  û  keserên  te
Bi  hembêzkirineke  di  kûrahiya
şeva  te  de  têm.
Li  gel  barana  şeva  te  têm.
-------------------

şevên me kuştin

Li  wê  şeva  dilê   min  li  dergehê  dilê  te  xist                                                                                                
Ew  çavê  du  fincanî  wek  pirça  şevnimê  reş
Ez  û  dilê  min  pêşwazî  kirîn
û  di  nava  beşişandina   bejneke  çardeşevî  de
Matmayî  û  winda  kirîm
Bûm  evîndarê   şevê.
Nema  êdî  min  ji rojê  hezkir
Ji ber  ku  tu  li  ser  banê  şevê  hatî.
şev  tu  bûyî
û  tu  li ser zemîna  şevê  heyva  şiyar  bûyî
Ji  xew
çîroka  me  li ser rûpela  şevê  despêkiribû.
Ji  wê  şevê  ta  vê  şevê 
Ji  wê  dîtinê  ta  vê  dîtinê
Awazên  lêvê pêlên  xabûr bi peyvên ne re  sema  digirin.
Meşên  li  bajarê  zayînê  hevdîtinên me   ji  delalê  re  dbêjin.
Ji  wê  şevê  ta  vê  şevê  çend  şev  bûn  leyîstikên  me.
çend  şev  bûn  cenga  lêvên  me  ku  li  vî  bajarî
Li  şevên  vî  bajarî  şîn  hatibûn.
Lê  di  kêliyekê  de  bi  peyveke  bêwext  û  xencerî
Te  şeva  min  kuşt!

çima.
Ev  çi  bû  şevê.
çi  gunehê  min  hebû.
Ez yê   te  bûm  ew  ya  min bû.
Hemû  despêk  û  rastî 
Hemû  hêvî  û  soz li  ser mêza  te  bûn yek.
 Di  şiyar  bûna  te  de
Li  ber  aramiya  te  hev  naskir
û  em  bûn  cotkarê  peyvên  evînê  di nava  dilê  şeva  te  de.
îro  vaye  şevên  te  tên  jibîr  kirin
îro  vaye  yara  şeva  min  di  şeva  te  de
Dibe  sînorek
Dibe  qedexekirinek!
Dibe  mirineke  te   mirineke  nedîtî.

şev  jibîr  dibin
Xatûna  stêra  di  destê  heftî  salî  de  diçilmisînin  dikujin
û  hemû   xewnên  me   bi  diranên  zingargirtî  zincîr  dikin.
Erê  şevê   min  ji  te  hez kir
Te  ez kirim  sêwî  li  kolanên  xwe.
Min  evîna  xwe  da  te
Evîna  min  hate  firotin  li  bazara  evînfiroşan
Min  xwe  da  te
Te   ez  avêtim   bextê  şevkujan
şevên  me  kuştin!

 
Gotar Nerîne Xwediyê Xwene
 

Puanên Nûçeyê

Asta Dengan: 0
Bi Tevahî Deng: 0

Ji kerema xwe re kurtedemeke xwe bide vê dengdanê:

Herî baş
Pir baş
Baş
Ne xirab
Xirab

Vebijark