Endamên komîta navçe di her partîyekê de ji dirêjkirina sekreter an serokê partîya xwe ne dilxweşin, çareya dawî li cem wan dibe perçebûn.
Ev kêşe, kêşeyeke cîhanîye û ne cem kurdan tenê heye, ev xwezayîyeke mirovaneye ku her kes ji xwe hez dike û gava bi tiştekî kanibe ji xwere xweş dike û diparêze li cem gelên cîhana paşverû kêşeyeke gelekî mezine.
Tevgera kurdî ji roja damezirandina partîye yekem û ta roja îro rastî gelek perçebûna hatîyê û hîn jî tê, rêza duyem ya yekem bi diktatorîyê tawanbar dike û piştî nakokîyên dûr û dirêj xwe ji diktator xelas dikin û partîya xwe perçe dikin, lê gava bi xwe dikeve şûna wî û dibin serok ji hevalên xwe re dibêjin vaye eme nû partîyeke demokrat avabikin, salên wan dibin dudû ew jî li serê hevalên xwe dibin diktator.
Di van heyvên dawî de tevgera kurdî li sûrîyê ketîye nava keşeyek rêkxistinî, her çend kesan xwe daye dora hev û li ser kursîyê li hev nakin.
Nakokîyên di nav andamên rêza yekem de bilind bûne û derîyê dan û standinê hatine girtin  û perçebûn bûye çareya herî hêsan, ji ber her kes kursîya xwe ji dest  xwe bernade.
Ev şêweyê çareserkirina kêşeyên rekxistinî bûye sedem ku andamên partîyan û alîgirên wan û kesên welathez xwe dûrî partîyan bixin û serê xwe ji çîrokên kesayetî rihet bikin.
Ev rewş bûye sedem ku rejîm jî siyasetên xwe bi kêfa xwe pilan dike û haja wê ji tevgerê tuneye ji ber ew zane ku tevger bi derdê xwede ketîye.
Tevî ev ratsî  te’ile jî, lê divê bê gotin ku ne tenê rejîm sedema perçebûna tevgerêye, ji xwehezên di partîyan de êşa tevgertê mezintir dikim û nikarin dev ji mejîyê êlperestîyê berdin û parvekirina kursîyê bipejirînin.
Rastîya hîne  te’iltir ewe ku piştî perçebûnê û bi destxistina kursîyê û di korte demkê de demokratên nû ji axan axatir û ji diktatoran diktatotir dibin û dibin sedema derketina demokratên din !!!