Huseyîn Denîz ne yê yekem bû û ne wê bibe yê dawî; lê dijminên rastiyan çiqasî ji me qir bikin jî, pênûsa rojnamegeran li erdê namîne û nemaye. Roja ku Huseyîn Denîz hat qetilkirin, hijmara rojname yên kurdî qasî tiliyên destekî yan hebûn yan tinebûn. Lê îroj rojname, sîte û televizyonên kurdî qasî ku mirov nikaribe jibere bijmêre zêde bûne. Yê bi ser ketiye pênûsa şehîdên rojnamegeriyê ye û yê bi bin ketiye sazûmanên li dijî rojnamegeriya rast kuştin, girtin, qedexe, astengî û zîndanê pêk tînin in.
Di kesayeta şehîd Huseyîn Denîz de bi bîranîna giyana tevahiya şehîdên pênûsa azad banga ji komek rojnamegerên kurd, li Başûrê Kurdistanê bilind dibe û bi piştgiriya rojnameger û ronakbîrên her çar parçeyê Kurdistanê derbasî çalakiyê dibe silav dikim, destek û piştgiriya xwe jê re diyar dikim û serkeftinê ji çalakiya wan û xebatên wan re dixwazim.
Li Kurdistanê binpêkirinên mafên mirovan ji welatên din zêdetir e. Destpêkê li Kurdistanê qedexeyeke mezin li ser kurdbûnê heye. Li Başûrê Kurdistanê derfeteke azadbûna kurd di encama têkoşîna gelê me ya sedê salan derketiye holê, ji aliyekî ve Sûriye destdirêjiyê dike, ji aliyekî ve Îran tevliheviyê dike, ji aliyekî ve Tirkiyê çavsoriyê dike û her yek ji aliyê xwe ve dixwazin vê destkeftiyê têk bibin.
Bi vê sedemê bi navê kurd û Kurdistanê çi hebe dixwazin bibirin, qut bikin, ziwa bikin, tune bikin. Di vê çarçoveyê de, di armanca wan a yekemîn de tarîkirin û korkirina mejî û çavê gelê kurd heye, ku ji ber vê yekê herî zêde li Kurdistanê dagirkerî êrîşî ser rojnamegeriya kurd dike. Dizanin ku rêka xwenûkirin û hişyarbûna civakê di çapemeniya azad re derbas dibe. Ew wiha dihizirin ku çapemeniya azad asteng bikin wê zêdetir bikaribin sazûmana xwe ya zordar bimeşînin. Lê dîrok şanî me dide ku di encamê de ti sazûmana zordest heta qiyametê li ser darê nemaye û mazlûman herî dawî hesap jê pirsîne.
Bi vê bîr û baweriyê wê rojnamegerî û çapemeniya kurd jî tevî hemû zordarî, zahmetî, astengî û kuştinan rêka xwe ya ronahîkirin û hişyarkirina civaka kurd bidomîne. Bêguman di vê rêkê de wê pêwîstî bi dayîna têkoşîneke bê hempa ya buhayê jiyan, can, xwîn, ked û xebatê hebe. Çawa ku di civakê de gelê me, berdêlê azadiyê bi têkoşînê dide, di vê qadê de jî rojnamegerî û çapemeniya kurd wê têkoşer be û serî ji zordaran re daneyne.
Bi vê sedemê çalakiya ji aliyê rêxistiniya ROJNAMEGERÊN BÊ ROJNAME tê li darxistin, di rêka vê têkoşînê de pêngaveke grîng e û her kurdê azadîxwaz û ramanazad divê destek û piştgiriya xwe jê re diyar bike, tê de cih bigre û ji bo serkeftina wê tişta ji dest tê bike. Bêguman ev tenê gavek e û divê li ser vê gavên din jî bê tirs werin avêtin ta ku li Kurdistanê û li cîhanê êdî rojnameger neyên lêdan, neyên kuştin, ta ku pênûs azad bilivin li ser rûpelên spî.