nebûna pirojeyên sergihayî û nivîsandî ji piraniya rêxistinên me yên siyasî re ta vê demê, ne tenê cihê daxê ye, lê belê cihê pirsê ye jî??!! tenê bi gotinên devikî, pesnê dîroka xebata xwe û xwe binavkirina navên mezin û xwediyê pirojeyên giran û xwedî derketin li rêbazên pîroz, tev ji rêxistinê re nabin hêz û xurtbûn û li ser rûyê erdê cih nagirin û hêzê jî nadin karê partiyê, û nexasim, dema ked û karekê durist, bizanebûn û bê rawestan li peyî wan têgeh û zarwazan nebe.
Divê em baş têbigihin, ku dema xwedîkirina Milet li ser hêviyên kawî û siloganên bawî derbas bûye û serdema semaya li ber dengê  aşê omîdan û hêrana arvanê gotin û têgehan nemaTêrên arî dadigirin , û firoştin û kirîna peyîv û gotinên bê bingeh ji heval, hezker, piştevan û alîgirên xwe re berhem nayîne. Rexne û rexnegiritn pirosêseke ji bo nûjenkirin û vejandinê ye. Ka partî û rêxistinên me, ti carî li xebata xwe ya borî  vegerane û ezmûna karê xwe rexne nekirine û li ser kêmasî û şaşiyan rawestane, vajî wê yekê her wextî sedemên têkçûn û şikestinên xwe avêtine  sitûyê aliyê rikeberên xwe ve. Weke carê rêjîma Ba`as, tevaya ne serketin û paşdemayîna xwe dikir di sitûyê Israîl û Impiryalîzmê de û ew ê bi xwe têkiliyên nehênî bi wan aliyan re ava dikirin û bê wan gavek jî nediavêt. Ev yeke tev piştî bûyerên Sûriyê ji her kesî re hatin zelalkirin.
Bi kurtî nebûna pirojeyê sergihayî yê rêxistina siyasî, di hemû waran de, warê siyasî, bazirganî, çandî, civakî,ramyarî,rêxistinî, leşkerî, zanistî, rêbazên xwendinê, abûrî û ragihandinê, mirov nikare bêje ew partiyeke siyasî ye û wê hêvî jî li ser werin avakirin û girêdan. Hingî nabe rêxistina siyasî, lê dibe xesandina hiş û mejî.