Xizan Þîlan
þîn û þahiya temen
li ser hestên hinava þewitî
nîgar dikim
tîra bêbextiyê
ji kevana xwe pekî
û di kezeba þadiyên min re
çû xwarê
kulîlkên qedera çilmisî
dîsa li ser axa tirba min
þîn dibin
tûrikê kul û kederên jiyana fanî
li ser pêlên rûbarên mirina ebedî
dadiweþînim
bi saya xweþbînî û kamilbûna xwe
sifreya ilmê exleqa durist
li ber herkesî radixim
fanûsa dilê birîndar
li nav þewqa eþqa îlahî bi coþekê
diçirise
tahma gulava baxçeyên rengîn
ji bihara zozanên hênik
distînim
derbirîna ramanên felsefa xwe
li ser sîngê kevirê mermer
dineqiþînim
li tîbûna mêjiyê ziwa
ber bi deryaya zanistiyê ve
dimeþim
bi awirên kor
di laþê miriyên bêdeng de
nûraniya goristanên lal
dibînim
li þevên cemidî
li hêviyên çirûska rojên þad
digerim
min
serxweþiya eþqa dilê sersem
bi duaya nimêja serê sibehê
tune kirin
bêhna hêrs
þehwet
quretî
xirabî
û daxwazên nefsê
di firnikên pozê giyana pak de
xitimandin
2011-04-04
Stockholm