Lewend Dalînî
Dema reþaya çavên te pêlên xwe,
Li min dan!?
Birîna dil qemûþk girt, û
Sonsin di asîmanê min de
Piþkivîn!? û
Dû demîn dibûnn!?
Di naveroka çavên te de,
Hêvîyên dilê min
Sipî þîn dibûn, û
Bozê rehwan,
Di newala du reþ marên te de,
Dest bi cirîda dikir!
Têhna reþaya çavên te
Tîr dibû, û
Zîz bûnê diçirisand?.
Kelek bê serî,
Di taristanê de werdibû!?
Sîmir zozan sînor bi sînor direst, û
Bi dawî dikir
Bizava navtêdanên te
Di cenga yekemîn de,
Sê caran ez ji desthilanîn
Dixistim!? û
Weke xuþk û bira
Damar bi ser dammarn de,
Sist radizann!?
Sîmir dîsa ji asîmanê hefta berjêrdibû!? û
Cenga dûwemîn
Serast dikirr!.
Rûbarîyên te jî,
Hin bi hin di westîyan, û
Nema dest hilanînn!
Ji bin qulpa guharê te,
Tanî xilxalên lingê te
Ramûsan di cemidîn, û
Ziwadibûn
Têhna reþaya çavan, Sivik dibû!
Gemî ser rast dibû……û
Ez dibûme
Gemîvann!?.....
