Hadî Behlewî (Nûhat)
Sed mexabin lê çikim îro ji bayê qederê
Dengê qirka te ya zêrîn ber xwe bir hew tê derê
Hew tu tê serdana xwedyê "va cîhan sar e bi min"
Lewra va bi hêsrên xwe dinvîsê vê reþ xeberê
Ger ku fermiskêm ziwa bûn yan jî çav ji hêz ketin
Dê temen kim reþeþîna te bi xwîna cegerê
Koçkira te "Bavê Varoj" daxike l'''''''' dil min de ye
Bûye hêlînek ji bo ahîn û nal û keserê
Pesnê te nadim hevalo xelk dizanin tu kî yî
Vaye bawernamê derheq te l'''''''' medyê û malperê
Gulþenek tu sewsen û yasimîn l'''''''' dor te pelvedan
Dengê saza te belav bû l'''''''' bej û behr û keþwerê
Rêçika "Hiznî" te girt û folklor te parasti bû
Ji meqamê þer û lawa ta b'''''''' keylê û esmerê
Dengvedanê hestê min bû ne tenê dost û heval
Hin hinasê min li ser dengê xwe danî j'''''''' ezberê
Hate ba min ku ji bo dûrbûnê min helbest divê
Go mebesta wî ye ew ku vî mijarî bistirê
Piþtî serdanê ji min xatir dixwest û daye rê
Lê nizanîbû me ev xatir ji þopa oxirê
Tu sitêrek hunerî bû lê çiqa kin bû temen
Lê diyar e ku kin in emrê sitêrên seherê
