Siyamend Brahîm
Her ku ez nêzîkî cihana žorežgeriyê dibim, Belê žoreža ya ku ev žež meh ji temenê wê bi serfirazî û xwežî derbas bû, žoreža me jî li bajarê Qamižlo ji mizgefta Qamsimo destpêdike, dilê me germ dibe, hêrza me xurtir dibe, û di kevçika dilên me teva de riçên azadiyê hatiye çandin. Her ku ez nêzîkî van xortan dibim, derûna min gež dibe, bayê xortaniyê li damarên min dikeve, xort tev li vî kalê ha temaže dikin, lê matmayî namînin, ji ber ku ta êsta me xwe li ser wan netîtiye, her em bi wan re alîkarin, dilên wan xwež dikin, û ew jî bi rêzdarî li me dinerin, hêjaye gotinê ku ev pêwendiyê rêzdarî divbera xortan û kalan tižtekî cihê serfiraziyê ye.
Birastî li dirêjahiya žež mehan gelek dîmenên balkêž ber çavên me qewimî, hin jê em digriyan, û hin caran jî em dikeniyanm, keneke me xwe ne digirt, ji ber ku erdhejîneke wisan mezin teqez wê gelek tižtên awarte û hin tižtên balkêž tê de çêbibe.
Lê ya herî giring ewe ku çend hevalên min ên hêja pêžneyariyeke li min kirin ku ez van rojên žoreža me binivîsînim da ku nifžên bê ji zarkên me binasin bê me çawa žoreža xwe berdewam kir, ta êsta êž, germahiya vê havîna dijwar ku pileya germbûnê giha 55 pile, me di vê mežê de du caran serê xwe bi avê dižûžt,
Belê di hundurê vê žorežê de lqonaxin balkêž çêdibe, û li pêžiya me û li pižt me gelek guhertin û bûyerên dibin em ji wan duržim û silogana berdidin û diçin ka bê çi qewimiye!
Û niha jî ez hez dikim ji we re çend dîmenên ku ji kakliê dilê min dernakeve bêjim:
Di destpêka van xwepêžindanan de min li ser duružma azadiya disekinîm, ji ber ku hîn gelê Sûryê li hundir nexistin bala xwe ku ev rêjîmê han birûxînin, tenê xelkê Amûdê ji destpêkê biryara xwe dabûn ku ev rêjîm ne destûriya û dibê bar bike, îcar min ji xortên Qamižlo re digote: kes nebêje rêjîm birûxe, û beriya vê xwepêžindanê xortekî 15 salî nêzîkî min bû û gote: Xalo tu hîn azadiyê dixwazî?
Ez keniyam û min eniya wî maçî kir û min jê regote:
Berê Azadî bû, Lê niha rûxandine.....
Siyamendbrahim@gmail.com
