Lê! Li benda bersivê matmay ma
Û mijûl bû,gelo Evîn çiye?!
Nerîn ,li hev di terpilîn
Ji bo bersivê, ji xwe di pirsîn
Evîn ,Evîn,Evî,Ev,E,E....
Raman di çûn û di hatin
Yên dûr li benda yên nêzîk di sekinîn
Û yên nêzîk xwe jibîr di kirin
Di qada civatê de
Lev com bûn û rûniştin
Her wiha Dem di sekinî
Bêdengiya ker di wistiya
Jiyan di bû Goristan...
Min li dora xwe di nerî
Çavên beloq ,laşên bê liv
Civat sar û sar di kirin
Ji vê yekê ez jî mame bê deng
Ji nişkêve Dem  şiyar bû
Û civat germ bû û put û lat liviyan
Bi hewara yekî ji wan
Ku dîse ji min di pirsî;
Ew pirsa berê
Li dûv ,hemiya bi yek dengî,
Bakirin :Evîn çiye ?!Evîn çiye?!
Min li wan nerî û ez kenîm
Eger win zanibin Evîn çiye
Li Evîna min binerin
Li min binerin...