Text: Welat Muhemed
Werger: Fewaz Ebdê

Di serdemekê de
 Mîna geyayê bi aviyê re ketibe semayê,
Mîna kulîlkeke ber bi Buharê ve dibeze
hat
Lerzîna xwe ya yekem hilgirtiye
  Ji bo siyeke ku
     ji sermayê bêzar bûye, bêriya rokê kiriye
 ..... û germê rû da

******

Bi þev
em di kolaneke bêdeng re derbas dibin
Lempa wê ya þiyar jibîr dikin
Tê dibûrin
Bi tolhildan ew siyên me vedizilîne...
Û di kêlîkekê de
Em
li pêþiya xwe
siya du destên di guneh de noqbûyî
                 dibînin!
******

Di serdemeke din de
Mîna awazeke pûç
Mîna xewneke xapînok
 hat
Lerzîna xwe ya duwem hilgirtiye
  Ji bo siyeke ku
     rokê piþta xwe dayê
     serme lê vegeriya
 ..... û mirinê rû da
******


Di kolanê de
Bi tena xwe bi rê ve diçim
Lempe tê bîra min
Hindikî.. Gelekî li bende dimînim
Da siya min vezilîne
Lê ew piþta xwe dide min
     û radize..
Ji wê þevê ve
Her êvar
Ez wê dideqdiqînim
    Demên dirêj li hember radiwestim
Bi hêviya ku hiþyar bibe
Da dîmena yekemîn gunehê min
         li min vegerîne!